Stosowany w dużych sieciach hierarchicznych o złożonej topologii, gdzie występuje konieczność  stosowania VLSM.  Max ilość obszarów to 3 dla routera, natomiast max 25, 50, 100 routerów w jednym obszarze. Ilość  routerów redukujemy gdy łącza są niestabilne. Używamy default routing i sub area gdzie jest to tylko możliwe. Zaletami tego protokołu są:
- szybka konwergencja,
- sieci nieciągłe,
- brak cyklicznych uaktualnień; 
-  autenykacja wpisów tabeli routingu.
Protokół wymyślony 2 lata po IGRP.  stworzony przez OSPF. Zaprojektowany dla środowiska TCP/IP-Internet.